Lieve mensen,
De dagen worden weer korter…
De langste dag is geweest.
Gelukkig duurt het afbouwen net zo lang als het opbouwen dus we kunnen nog even van de zon genieten. Heeft u ook een verstoord ritme in juni/juli door het late daglicht?
Over verstoorde ritmes gesproken. Daar kunnen mensen gek genoeg niet heel goed tegen.
Op de werkvloer zie je dat veel. Zodra een werkdag niet volgens schema verloopt of het werk ritme is eruit dan duurt het best even voordat alles weer op rolletjes verloopt.
Zelf seen eet-ritme wat wordt verstoord door onderbrekingen kan een mens echt dwars zitten.
Ja, wat doe je dan..? Het ritme is al verstoord, dat is helaas niet terug te draaien.
Wellicht is het een idee op dat moment afstand of pauze te nemen en weer in te vallen op de maat. Net als bij een orkest of ander muziekorgaan. Zodra je merkt dat je niet meer in het ritme zit is het beter even te stoppen en het ritme op te pakken zodra je er klaar voor bent.
Dus mocht u vandaag of later deze week even het ritme kwijt zijn… geen zorgen, gebeurd ons allemaal wel eens. Even rust doet dan wonderen.
Zit je in een ritme dat je niet bevalt, dan noemen mensen het snel een sleur. Alsof je mee moet doen of het gaat helemaal mis. Alsof je letterlijk wordt meegesleurd.
Is het geen optie om dan een ander ritme te adopteren?
Als je klassieke muziek zat bent zijn er ook een heleboel andere opties. Je zou even kunnen overstappen op jazz bijvoorbeeld. Heel wat anders maar toch snel vertrouwd. Andere mensen maken dan gebruik van de chaos en grijpen de kansen aan om over te stappen op metal of house muziek. Net wat je zelf prettig vind.
Oh…. te metaforisch?
oké, prima… als je wilt zal ik het even heel duidelijk maken. (pas op! de volgende woorden kunnen bot overkomen)
Waarom ga je in godsnaam door met werk of bezigheden waar je helemaal voor je gevoel helemaal in vast zit, niet je passie heeft, puur alleen voor geld of roem te doen is en waar je ook nog eens niet 100% gekwalificeerd voor bent? Waarom zou je ook maar 1 minuut van je kostbare korte leven verspillen aan het doen van iets wat niet bij je past? Waarom denk je dat iedereen dat ook doet en dit bij het leven hoort? nou?
We leven gemiddeld maar 80 jaar. dat betekend dat we het geen jaar 2100 kunnen zien worden! Van dat korte leven werk je gemiddeld van je 18de tot je 67ste… je houd van die 80 jaar dan maar 30 jaar over voor jezelf. we slapen 1 derde van ons leven. dat is op 80 jaar zo’n 27 jaar. dan houd je 3 jaar over…. en dan ben je nog maar een klein kindje wat nog niets zelf kan.
Kortom, ga in hemelsnaam iets doen wat je leuk vindt want dan heb je zelf een leuk leven. In liefde en compassie voor jou en je naasten.
Het leven hoeft geen slavernij te zijn als je doet wat je goed kan. Dan kost het je namelijk ook minder moeite en leef je gemiddeld langer. Geen stress, geen burnout, geen sleur.
Deze boodschap geldt net zo goed voor mij als voor ieder die hem leest. Ook ik voel de druk van sociale banden en de maatschappij. Maar onthoud dat niets van dat je tegen kan houden. Als jij van een op andere dag besluit om op te staan van je bureau en weg te lopen dan kan dat… echt. Goed de consequenties zijn simpel; je krijgt geen hulp meer van buitenaf. Als je zelf besluit weg te lopen dan ben je blijkbaar ook mans genoeg daarna voor jezelf te zorgen. Zo ziet de maatschappij het. Wij kunnen dit ook. We kunnen voor onszelf zorgen en helemaal alleen sta je er niet voor. Je kan ook de gulden middenweg bewandelen en alles oplossen door communicatie. Want zeker in deze tijd is de pen machtiger dan het zwaard.
En de “ja…maar” die altijd weer met fantastische argumenten komt… dat zijn je eigen opgelegde grenzen. Durf je ze te verleggen? Wees dapper, mooi mens. Het ga je goed!
Een fijne week toegewenst allemaal.
Hartelijke groet,
Anneloes leegwater Lifecoach Lotusloes
